Wróbla Staw

Ten artykuł o poligonie, zamieszczony na stronie Piecki-Migowo Historia prawie półtora roku temu, cieszy się na Facebooku największym zainteresowaniem. A to głównie za sprawą zamieszonego w nim zdjęcia stawu z 1991 roku:

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=191987718924940&id=111064130350633 

Widać jeszcze na nim resztki pomostu wojskowego, służącego dawniej do ćwiczeń.

Nie wszystkim zapewne wiadomo, że staw (dzisiaj jako Wróbla Staw) doczekał się niedawno zupełnie nowego pomostu, przypominającego wyglądem molo, służącego tym razem do wypoczynku. 😉 Pomost znajduje się na terenie kolejnej części osiedla Alfa Park, budowanego przy stawie od strony Jasienia.
W załączniku kilka fotek z października 2021 r.

 

Zabłockiego 4 - budowa (3/3)

Trzecia część zdjęć autorstwa Pana Adama Modzelewskiego, pokazująca budowę bloku Zabłockiego 4 w kolejnych etapach.

W sąsiedztwie widocznych na zdjęciach bloków powstał niebawem plac zabaw (tzw. mała architektura). Budowę placu zabaw, pokazaną w podobny sposób - etapami, można oglądać na zdjęciach pod tym linkiem:

https://piecki-migowo-historia.blogspot.com/2020/05/maa-architektura-cz2.html 

Podziękowania za wszystkie super fotki!

 

 

Zabłockiego 4 - budowa (2/3)

Oto druga część zdjęć autorstwa Pana Adama Modzelewskiego, pokazująca budowę bloku Zabłockiego 4 w kolejnych etapach:

 

Zabłockiego 4 - budowa (1/3)

Blok mieszkalny (tzw. punktowiec) pod adresem Zabłockiego 4 został oddany do użytku w październiku 1977 roku.
Pozostałe bloki sąsiadujące z Zabłockiego 4 oddano jeszcze przed końcem 1976 roku. Opóźnienie w budowie "czwórki" spowodowane było wzmacnianiem skarpy, w miejscu gdzie miał stanąć blok.
Dzięki temu opóźnieniu, możemy dzisiaj podziwiać postępujące etapami prace podczas jego budowy. A wszystko to dzięki świetnym zdjęciom Pana Adama Modzelewskiego, który nie pierwszy raz dzieli się nimi na stronie Piecki-Migowo Historia.

Oto pierwsze dwa zdjęcia z placu budowy, gdzie wprawdzie bloku jeszcze nie widać, ale stoi już dźwig i trwają początkowe prace.
A poza tym widzimy:
na zdjęciu pierwszym, na pierwszym planie - blok Zabłockiego 6. Za nim bloki Wileńska 59, 57 i Zabłockiego 2. W tle po lewej stronie widać też świeżo wybudowany supersam.
Na drugim zdjęciu centralnie - Zabłockiego 8. Na tyłach - Zabłockiego 1 i Wileńska 53 (pierwszy wybudowany blok).

Duże podziękowania dla Pana Adama Modzelewskiego za zdjęcia

oraz dla
Iwony Adams
i
Beaty Kozłowskiej

-----
W ramach przypomnienia wcześniejsze zdjęcia autora:

Osiedle na kolorowych slajdach cz.1

Osiedle na kolorowych slajdach cz.2 

Osiedle na kolorowych slajdach cz.3

Osiedle na kolorowych slajdach cz.4 

-----

Helena Marusarzówna

Dziś (12.09.2021) mija 80. rocznica tragicznej śmierci Heleny Marusarzówny. Jej imieniem nazwano jedną z ulic na dzielnicy Piecki-Migowo (jednostka D osiedla LWSM Morena).

Helena Marusarzówna urodziła się 17 stycznia 1918 roku w Zakopanem.

Była zawodniczką narciarską, która największe sukcesy osiagnęła w latach 1936-1939. Wielokrotnie zdobywała tytuł mistrzyni Polski we wszystkich konkurencjach alpejskich. Pasmo sukcesów przerwała jej wojna.

Po wybuchu wojny wraz z rodzeństwem (m.in. Stanisławem Marusarzem, skoczkiem narciarskim) rozpoczęła działalność konspiracyjną jako kurier. Wstąpiła w szeregi sekcji AK - Związku Walki Zbrojnej "Zagroda", przeprowadzając przez Tatry, Słowację i dalej na Węgry osoby zagrożone aresztowaniem przez Niemców. Przekazywała też tajną korespondencję i pieniądze przeznaczone na działalność konspiracyjną w kraju.

Została schwytana w marcu 1940 r. na granicy węgiersko-słowackiej przez słowackich żandarmów. Trafiła do więzienia w Preszowie, następnie przekazana gestapo i więziona m.in. w Muszynie, Nowym Sączu, Krakowie.

12 września 1941 r. po wielu miesiącach tortur, została rozstrzelana w Pogórskiej Woli pod Tarnowem. Miała 23 lata.
Po ekshumacji w 1958 roku została pochowana na Cmentarzu Zasłużonych, na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.
Pośmiertnie odznaczono ją Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.

----
Fot. ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego

 

Klub Sarenka

 W pierwszych latach osiedla, będącego cały czas w budowie, działało na terenie dzielnicy parę klubów: Skrzat (Nałkowskiej 6), Klub sportowy (Kolumba 6), M-5 (Bulońska 12), czy najbardziej znany klub Sarenka. Ich działalność skierowana była głównie do młodych mieszkańców.

Klub Sarenka rozpoczął swoją działalność pod skrzydłem LWSM Morena w październiku 1979 roku, w bloku pod adresem Kruczkowskiego 13 (dziś Matuszewskiego 13). Działały w nim dwa teatrzyki dziecięce (m.in. teatrzyk Skrzaty), klub seniora, sekcja filmowa, prowadzone były kursy j. angielskiego, kursy szycia...

W marcu 1984 r. otwarty został osiedlowy Dom Kultury przy ul. Nałkowskiej, który przejął niektóre klubowe sekcje i otworzył kolejne w swoich nowych salach - telewizyjnej, plastycznej, filmowej i innych. Próby miały grupy wokalno-instrumentalne (np. Morenowe Jaskółeczki).
- - - - -
A w załączniku:

zdjęcie pierwsze: jedna z plenerowych imprez dziecięcych przed Sarenką (w tle widać dawny "mostek" wybudowany w pobliżu ul. Arctowskiego), 1983 r.

zdjęcie drugie: jak wyżej (widok od przodu), 1985 r.

zdjęcie trzecie: jedna z imprez osiedlowych przed Sarenką z okazji 10-lecia LWSM Morena, zorganizowana przez Dom Kultury, 1986 r.

zdjęcie czwarte: widok współczesny, ale Sarenki brak z jakieś 30 lat, 2021 r.
- - - - -
Zdjęcia z pamiątkowych kronik Domu Kultury zostały udostępnione za zgodą przez Centrum Kultury (czyli dawny DK). Podziękowania!

 

 

 

93. urodziny

93. urodziny obchodzi dziś (18.08.2021) prof. Andrzej Januszajtis - miłośnik, znawca i propagator wiedzy o Gdańsku, autor wielu publikacji na temat historii miasta.
 

W cyklu "Dzielnice, ulice, zabytki" organizowanym przez Nadbałtyckie Centrum Kultury, jeden z wykładów Andrzej Januszajtis poświęcił m.in. historii Piecek i Migowa.

Materiał do obejrzenia i posłuchania na kanale WMG Video: 

https://www.youtube.com/watch?v=iDroG0b8rqU 

 

W załączniku Andrzej Januszajtis na zdjęciu z Dziennika Bałtyckiego, numer z 22 lutego 1973 r. (art. "Dziś i jutro Gdańska").